Your Pet, Our Passion.

Dobermann

De dobermann is een redelijk groot, krachtig, maar elegant dier. Zijn vacht is zacht, kort en kan verschillende kleuren hebben zoals bruin, zwart, blauw of reebruin met roestkleurige vlekken. Hij heeft een trotse lichaamshouding en doet daarom denken aan een volbloed paard. Een volwassen mannetje is ongeveer 69 cm hoog en een volwassen vrouwtje 65 cm. Volgroeid wegen ze ongeveer 32-45 kg.

Levensduur
10-13 jaar
Gewicht
De volwassene weegt ongeveer 32-45 kg.
Grootte
Volwassen mannetjes zijn ongeveer 69 cm lang en volwassen vrouwtjes 65 cm.
Kleur
Bruin, zwart, blauw of fawn (ook bekend als Isabella) met roestige aftekeningen.
Grootte
Groot
Kennel Club groep
Werkende honden
Wat u moet weten :
  • Hond die geschikt is voor baasjes met ervaring
  • Uitgebreide training nodig
  • Gaat graag actief wandelen
  • Gaat graag een of twee uur per dag wandelen
  • Grote hond
  • Minimale kwijl
  • Moet wekelijks verzorgd worden
  • Geen hypoallergeen ras nodig
  • Rustige hond
  • Waakhond. Blaft, verwittigt en beschermt fysiek.
  • Moet misschien getraind worden om met andere dieren samen te wonen.
  • Moet misschien getraind worden om met kinderen samen te wonen.
Santé du Dobermann Pinscher

Les problèmes de santé les plus courants du Dobermann sont une maladie cardiaque, un problème cervical (syndrome de Wobbler) et un trouble de la coagulation sanguine (maladie de von Willebrand). Comme de nombreuses races, il peut être atteint de différentes affections oculaires héréditaires ainsi que de dysplasie de la hanche (maladie pouvant perturber la mobilité). Des tests oculaires et une évaluation radiographique des hanches sont donc indispensables avant toute reproduction.

Une race généralement en bonne santé mais pensez à consulter votre vétérinaire en cas de problème.

Le Dobermann peut souffrir de :

  • Dysplasie de la hanche.
  • Cardiomyopathie dilatée : le muscle cardiaque s'affaiblit progressivement et ne peut plus battre correctement.
  • Maladie de Von Willebrand¹ : le chien produit des facteurs de coagulation insuffisants ou défectueux, ce qui peut entraîner des saignements incontrôlés.
  • Le vitré primaire hyperplasique persistant est un problème dans lequel l'œil ne se développe pas correctement avant la naissance.
  • Le syndrome de Wobblers est un problème au niveau de la colonne vertébrale qui entraîne une démarche anormale et chancelante.
  • Volvulus de dilatation gastrique.
  • Hypothyroïdie¹ : la glande thyroïde est sous-active et ne produit pas suffisamment d'hormones thyroïdiennes. Cela peut entraîner une baisse d'énergie, une prise de poids et des problèmes de peau.

Programmes de santé et tests prioritaires du Kennel Club : 

  • Programme de dépistage de la dysplasie de la hanche.
  • Programme de dépistage de la dysplasie de la hanche.
  • Test ADN pour la maladie de Von Willebrand de type 1, qui permet de déterminer si un chien a le potentiel d'être affecté par cette maladie.

¹ C. A. Calvert, "Thyroid-stimulating hormone stimulation tests in cardiomyopathic Doberman pinschers : A retrospective study', 1998, Journal of Veterinary Internal Medicine.

Persoonlijkheid & karakter van de Doberman

De Doberman heeft fysieke en mentale oefening nodig. Hij moet regelmatig getraind worden, want als hij zich verveelt, kan hij gedragsproblemen ontwikkelen. Als de Doberman vanaf jonge leeftijd gewend is aan andere honden, huisdieren en kinderen, kan hij een schattige gezelschapshond zijn. Hij is loyaal en aanhankelijk en zal zijn huis beschermen. Hij is meestal een eenpersoonshond. Hij houdt er niet van om geplaagd te worden: kinderen moeten daarom leren hoe ze zich met deze hond moeten gedragen. De eigenaar is verantwoordelijk voor het gedrag van zijn hond.

Als je er niet genoeg tijd aan kunt besteden of niet aan honden gewend bent, is dit niet het ras voor jou. Dobermanns zijn vaak achterdochtig tegenover vreemden, zowel mensen als honden. Vanwege hun grootte, kracht en activiteitenniveau - evenals hun neiging tot waakzaamheid - zijn ze niet geschikt voor onervaren mensen of voor mensen die niet de nodige tijd kunnen besteden aan lichaamsbeweging en opvoeding van deze veeleisende honden.

Wist je dat?

Tijdens de Eerste Wereldoorlog stierf het ras bijna uit omdat Europeanen het zich niet konden veroorloven zulke grote honden te onderhouden, maar de Doberman vond werk in het leger en de politie, wat zijn toekomst verzekerde. Toen ze voor het eerst in de showringen verschenen, was de legende dat de juryleden te bang voor ze waren om hun mond te openen om naar hun tanden te kijken en zo werd één hond kampioen ondanks het ontbreken van meerdere tanden!