Duitse herder

De Duitse herder is een van de bekendste hondenrassen ter wereld. Het is een gespierde, alerte hond met een nobele en afstandelijke uitstraling. Hij is behendig, goed geproportioneerd en heeft een trotse lichaamshouding. De vacht kan allerlei kleuren hebben (meer informatie vind je in de rasstandaard) en bestaat uit een harde, dichte, platte bovenvacht en een dikke ondervacht. De ideale schofthoogte voor mannetjes is 63 cm en voor vrouwtjes 58 cm. Hun gewicht is 30-36 kg.

Levensduur

9 - 13 jaar

Gewicht

22 - 40kg

Grootte

58 - 63 cm

Kleur

De jurken zijn verkrijgbaar in verschillende kleuren, waaronder zwart, zand, zwart en bruin, zwart en goud. Zie de website van de Kennel Club voor het volledige assortiment.

Grootte

Groot

Kennel Club groep

Herdershonden

Wat u moet weten :

Hond die geschikt is voor baasjes met ervaring
Uitgebreide training nodig
Gaat graag uitgebreid wandelen
Gaat graag meer dan twee uur per dag wandelen

Grote hond
Een beetje kwijl
Moet dagelijks verzorgd worden
Geen hypoallergeen ras nodig

Hond die veel blaft
Waakhond. Blaft, verwittigt en beschermt fysiek.
Moet misschien getraind worden om met andere dieren samen te wonen.
Moet misschien getraind worden om met kinderen samen te wonen.

Santé

Le Berger allemand est exposé à différents problèmes de santé : des troubles digestifs, le syndrome de dilatation-torsion de l'estomac, une maladie de la moelle épinière et l'épilepsie. Comme de nombreuses races, il peut aussi être atteint de dysplasie de la hanche et du coude (problèmes articulaires douloureux pouvant perturber la mobilité). Une évaluation radiographique des hanches du chien est donc indispensable avant toute reproduction.

Cette race présente un risque plus élevé de problèmes de santé. Pensez à consulter votre vétérinaire en cas de problème.

Le berger allemand est prédisposé à un certain nombre de problèmes, notamment.

La dysplasie de la hanche.
La dysplasie du coude.
Volvulus de dilatation gastrique.
La myélopathie dégénérative, qui provoque une paralysie progressive des membres postérieurs du chien.
La furonculose anale est un problème douloureux qui provoque des ulcérations autour de l'anus du chien.
La cataracte héréditaire, qui se caractérise par une opacification du cristallin pouvant entraîner la cécité.
L'épilepsie, maladie dans laquelle un fonctionnement anormal du cerveau peut entraîner des crises qui endommagent le cerveau.
Le nanisme hypophysaire, un grave problème hormonal qui affecte la croissance.
L'hémophilie, qui est une maladie pouvant empêcher ou altérer la coagulation, un processus nécessaire pour arrêter les saignements.
L'insuffisance pancréatique exocrine, qui est un problème dans lequel l'organisme du chien n'est pas en mesure de produire la quantité normale d'enzymes. nécessaires à la bonne digestion des aliments.

Programmes de santé et tests prioritaires du Kennel Club :

Programme de dépistage de la dysplasie de la hanche.

Vorige Volgende

1 of 1

Uiterlijk en fysieke kenmerken van de Duitse herder

De Duitse herder is een middelgrote hond die bekend staat om zijn robuustheid en zelfverzekerde houding. Al op jonge leeftijd vertoont de Duitse herderpup tekenen van de behendigheid en het evenwicht die kenmerkend zijn voor dit hondenras. De goed geproportioneerde snuit en het hoofd van de Duitse herder zijn onderscheidende fysieke kenmerken die zich volledig ontwikkelen tot in de volwassenheid.

Wendbaar, goed uitgebalanceerd en trots: de Duitse herder is een grote hond met een geweldige uitstraling. De vacht kan kort of lang zijn, maar mag niet overdreven pluizig zijn. Wat de kleuren van de Duitse herder betreft, deze kunnen zwart, sable, bruin, goud of een combinatie van deze kleuren zijn.

Opgroeien heeft de Duitse herder een korte, dichte vacht, vaak in de kleuren zwart en grijs, hoewel het ras ook zwart of lichtgrijs kan zijn. De middelgrote en stevige structuur van de Duitse herder maken hem tot een uitstekende politiehond en gezelschapshond. Hun silhouet is iets langer dan hun lengte, wat bijdraagt aan hun krachtige en wendbare uiterlijk.

Hoewel de Duitse herder vanwege zijn gelijkaardige naam vaak wordt verward met de Australian Shepherd, valt hij op door zijn unieke kenmerken. Het is een middelgrote tot grote hond, met een sterke botstructuur en een goed ontwikkeld spierstelsel, waardoor het een loyale metgezel en natuurlijke beschermer is.

Vorige Volgende

1 of 1

Wist je dat?

Duitse herders hebben veel banen gehad, maar een van de minst bekende was die van blindengeleidehond. De Duitse herder kreeg de voorkeur omdat hij door zijn formaat perfect geschikt was voor blinde ex-militairen, die Labradors en Golden Retrievers (en hun mixen) te klein zouden hebben gevonden! Ze worden tegenwoordig nog steeds gebruikt voor lange mensen, maar de hoeveelheid haar die ze verliezen maakt ze minder populair.
Lang vóór Lassie was de eerste hondenfilmster een Duitse herder, bekend als Rin Tin Tin, die in 1918 werd gered van een slagveld uit de Eerste Wereldoorlog door Lee Duncan, een Amerikaanse soldaat, toen hij nog maar een puppy was. Hij maakte 26 films, had zijn eigen radioprogramma en zelfs zijn eigen chef-kok!
Duitse herders zijn erg intelligent en kunnen in slechts een paar herhalingen nieuwe trucs en gedrag leren. Na de wereldoorlogen waren Amerikanen en Europeanen erg bezorgd over alles wat Duits was en veranderden daarom hun naam in Elzasser Wolfhonden, een naam die sommigen nog steeds gebruiken. De Duitse herder is ongelooflijk populair en is na de Labrador het meest geregistreerde ras door de American Kennel Club.