Het leeuwhondje is de grootste schoothond en heeft een schofthoogte van 25-33 cm. Hij weegt 4-8 kg. Zijn lange, zijdeachtige vacht wordt geknipt in een leeuwensilhouet, met langere 'manen' rond de borst en voorkant van zijn lijf en korte haren op de achterhand. Zijn vacht kan elke kleur of kleurencombinatie hebben.
De Kleine Leeuwhond heeft alle eigenschappen die je van een gezelschapshond mag verwachten: hij is vrolijk, enthousiast en aanhankelijk. Soms beschermend voor degenen die dicht bij hem staan, is het belangrijk om hem snel te socialiseren. Hij houdt in de gaten wat er om hem heen gebeurt en heeft de neiging de mensen om hem heen te waarschuwen. Daarom moet je hem leren niet te blaffen bij het minste geluid.
De naam van dit ras komt van zijn vacht, waardoor hij op een “kleine leeuw” lijkt. De oorsprong ervan is onbekend. Lang beschouwd als behorend tot de mediterrane Bichon-familie, komt hij voor in de regio Lyon. Volgens een andere theorie komt de Little Lion Dog uit Duitsland en is hij verwant aan de Tibetaanse Terriër. Het enige dat zeker is, is dat er vanaf het begin van de 16e eeuw een hond die erop leek in Europa aanwezig was. In 1969 was de Kleine Leeuwhond de zeldzaamste ter wereld, met nog maar 40 exemplaren in leven. Tegenwoordig wordt het ras niet langer met uitsterven bedreigd, maar het blijft tamelijk zeldzaam.
Zoals veel kleine honden kan de Kleine Leeuwhond last hebben van patella-instabiliteit (wat resulteert in een tijdelijke ontwrichting van de knie).
De Kleine Leeuwhond hoeft niet veel te bewegen. Een half uur lichamelijke activiteit per dag is voldoende, hoewel hij langere wandelingen kan maken als je hem de kans geeft.
Honden van kleine rassen hebben een snelle stofwisseling: ze verbranden veel energie en hun kleine maag dwingt hen om vaak en in kleine hoeveelheden te eten. Een voeding voor zeer kleine honden moet alle essentiële voedingsstoffen in de juiste hoeveelheden bevatten en de grootte van de brokjes moet aangepast zijn aan die van de kaken. Het stimuleren van kauwen verbetert ook de spijsvertering.
De Kleine Leeuwhond heeft geen ondervacht. De lange, golvende en zijdeachtige vacht moet twee tot drie keer per week worden geborsteld. De vacht wordt geknipt vanaf de laatste rib tot aan de punt van het spronggewricht. De vacht moet zowel op het laatste derde deel van de staart als op de benen (vanaf de elleboog) blijven zitten. De fokker kan u uitleggen hoe u uw kleine leeuwenhond moet verzorgen.
Hoewel bekend is dat veel honden sociaal zijn met kinderen, moeten zowel honden als kinderen leren elkaar te begrijpen, elkaar te respecteren en elkaar geen pijn te doen. Honden en jonge kinderen mogen sowieso niet alleen gelaten worden en volwassenen moeten toezicht houden op al hun interacties.
