Fieldspaniël

De Fieldspaniël is een actieve hond, perfect aangepast aan het buitenleven op het platteland. Binnen is het over het algemeen rustiger dan andere spaniëlrassen; hij is van nature aanhankelijk en sociaal.

Land van herkomst: Engeland

De Field Spaniel is een ras dat ongeveer 150 jaar oud is, verkregen door het kruisen van een Cocker Spaniel met een grotere Sussex Spaniel. Aangenomen wordt dat de Field Spaniel ook gekruist zou zijn met een andere regionale spaniël, de Irish Water Spaniel, en misschien zelfs met de Basset Hound. Deze hond is nog nooit zo populair geweest als de Cocker of Springer, of het nu als show- of werkhond is, en hij heeft in zijn geschiedenis verschillende perioden van vergetelheid meegemaakt. Het wordt daarom nog steeds beschouwd als een zeldzaam en kwetsbaar ras.

De Fieldspaniël is over het algemeen een winterhard ras. Zoals bij veel rassen kan het echter worden beïnvloed door verschillende erfelijke oogaandoeningen, evenals door heup- en elleboogdysplasie (gewrichtsproblemen die pijnlijk zijn en de mobiliteit kunnen verstoren). Oogtesten en een röntgenonderzoek van de heupen zijn daarom essentieel vóór elke voortplanting.

Deze actieve hond die van het platteland houdt, moet minimaal twee uur per dag bewegen. Hij is een veelzijdige hond die van allerlei activiteiten houdt, zolang hij deze maar met zijn gezin kan doen en fysiek en mentaal bezig is.

Uw hond moet een qua voedingswaarde uitgebalanceerd dieet krijgen. Er moet altijd vers water beschikbaar zijn. Het is belangrijk om regelmatig te controleren of uw lichamelijke conditie ideaal blijft. Geef hem minstens twee maaltijden per dag, volgens de aanbevelingen van de voedselfabrikant.

Het halflange/lange haar voelt zijdezacht aan, maar is ook erg praktisch als de hond buiten werkt: dicht en waterdicht, het beschermt hem tegen de elementen en de omgeving. De vacht moet meerdere keren per week worden onderhouden, vooral de randen die gemakkelijk in de war raken. Verwijder na elke wandeling het vuil dat zich in het haar heeft opgehoopt.

Hoewel bekend is dat veel honden sociaal zijn met kinderen, moeten zowel honden als kinderen leren elkaar te begrijpen, elkaar te respecteren en elkaar geen pijn te doen. Honden en jonge kinderen mogen sowieso niet alleen gelaten worden en volwassenen moeten toezicht houden op al hun interacties.