Schotse terriër

Ondanks zijn kleine formaat is de Schotse terriër een sterke, krachtige hond. Zijn vacht is zwart, tarwekleurig of getijgerd en bestaat uit een ruwharige bovenvacht en een zachte, dichte ondervacht. Daarnaast heeft hij opvallende wenkbrauwen en een snor. Een volwassen 'scottie' is 25-28 cm hoog en weegt 8,5-10,5 kg.

Zwart-witte Schotse Terriërs zitten naast elkaar

Schotse Terriër aan het varen met de kinderen

Wat u moet weten :

Hond die geschikt is voor baasjes met een beetje ervaring
Enige training nodig
Gaat graag rustig wandelen
Gaat graag een uur per dag wandelen

Kleine hond
Minimale kwijl
Moet om de dag verzorgd worden
Geen hypoallergeen ras nodig

Kletsende en vocale hond
Waakhond. Blaft en verwittigt.
Moet misschien getraind worden om met andere dieren samen te wonen.
Moet misschien getraind worden om met kinderen samen te wonen.

Vorige Volgende

Zwart-witte Schotse Terriers die naast elkaar zitten

1 of 1

Persoonlijkheid

De Schotse Terriër vindt zichzelf een grote hond en heeft de durf en moed om ermee om te gaan. Van buitenaf lijkt een Schotse Terriër misschien saai en serieus, maar zijn familie en de mensen om hem heen weten dat hij loyaal, aanhankelijk en opgewekt is. De Schotse Terriër is echter behoorlijk onafhankelijk. Om hem op te voeden, moet je motivatie, een goed humeur en veel geduld tonen.

Vorige Volgende

Schotse Terriër die met de kinderen vaart

1 of 1

Afkomst

Geboorteland: Schotland

Het was in 1859 dat de Schotse Terriër voor het eerst werd genoemd: in dat jaar werden Schotse Terriërs tentoongesteld als zuiver ras (onder de naam Aberdeen Terrier, de stad van herkomst). Zeker is dat de Schotse Terriër en de West Highland White Terriër (“Westie”) nauw verwant zijn. De voorouders van beide rassen kwamen inderdaad uit de regio Blackmount (in Perthshire, Schotland) en de Moor van Rannoch (in de Schotse Hooglanden). Deze honden werden gebruikt om knaagdieren weg te spoelen die verborgen waren onder rotsen, in schuren, om ratten ondergronds te vangen, enz.

Bepaalde ziekten komen vaker voor dan andere bij de Schotse Terriër: botziekte van de kaak, een spieraandoening die krampen veroorzaakt, en bepaalde soorten kanker, met name blaaskanker. Zoals veel honden kunnen ook zij last hebben van erfelijke oogaandoeningen. Daarom is het belangrijk om vóór het fokken de ogen te laten onderzoeken.

De Schotse Terriër heeft niet veel beweging nodig en zal zich aanpassen aan zijn omgeving. Een volwassen hond heeft idealiter een uur beweging per dag nodig, maar zal graag meer doen als u dat aanbiedt.

Honden van kleine rassen hebben een snelle stofwisseling: ze verbranden veel energie en hun kleine maag dwingt hen om vaak en in kleine hoeveelheden te eten. Een voeding voor zeer kleine honden moet alle essentiële voedingsstoffen in de juiste hoeveelheden bevatten en de grootte van de brokjes moet aangepast zijn aan die van de kaken. Het stimuleren van kauwen verbetert ook de spijsvertering.

De vacht van de Schotse Terriër moet drie tot vier keer per jaar professioneel worden verzorgd en het haar op de borst en benen moet worden geknipt. De rest van de tijd moet u uw hond regelmatig borstelen en kammen, vooral rond de mond, omdat voedselresten in zijn baard of snorharen kunnen blijven hangen.

Hoewel bekend is dat veel honden sociaal zijn met kinderen, moeten zowel honden als kinderen leren elkaar te begrijpen, elkaar te respecteren en elkaar geen pijn te doen. Honden en jonge kinderen mogen sowieso niet alleen gelaten worden en volwassenen moeten toezicht houden op al hun interacties.