Ruwharige dwergteckel

De ruwharige dwergteckel (ook wel kaninchenteckel) heeft een lange rug, korte poten en is erg kort. Het is een kleine maar gespierde hond met een krachtige bouw en een diepe, brede borst en goed ontwikkelde voorpoten. Hij heeft een korte, ruwe vacht, borstelige wenkbrauwen en een baard. De vacht kan allerlei kleuren hebben (meer informatie vind je in de rasstandaard). Een volwassen dwergteckel weegt 4,5-5 kg en wordt ongeveer 12-15 cm hoog.

Miniatuur ruwharige teckel zittend in de bloemen

Drie miniatuur ruwharige teckels liggend

Wat u moet weten :

Hond die geschikt is voor baasjes met een beetje ervaring
Enige training nodig
Gaat graag rustig wandelen
Gaat graag een half uur per dag wandelen

Heel kleine hond (die je kan dragen)
Minimale kwijl
Moet wekelijks verzorgd worden
Geen hypoallergeen ras nodig

Hond die veel blaft
Waakhond. Blaft en verwittigt.
Moet misschien getraind worden om met andere dieren samen te wonen.
Moet misschien getraind worden om met kinderen samen te wonen.

Vorige Volgende

Miniatuur draadharige teckel zittend in de bloemen

1 of 1

Personnalité

Ce chien peut être très indépendant et nécessite une éducation douce, cohérente et patiente. Une socialisation précoce est nécessaire pour familiariser le Teckel avec les enfants, les inconnus et les autres animaux. C'est une race qui s'attache à sa famille et plus particulièrement à l'un de ses membres ; il peut être distant avec les étrangers.

Vorige Volgende

Drie miniatuur draadharige teckels liggen

1 of 1

Afkomst

Teckels dateren uit het Duitsland van de 15e eeuw. Honden die erop lijken, worden echter afgebeeld in Egyptische en Mexicaanse kunstwerken. De overblijfselen van een soortgelijke hond zijn ook gevonden bij scheepswrakken in Italië, die dateren uit de 1e eeuw na Christus. De standaard voor dit Duitse ras werd vastgesteld in 1879 en de rasclub werd opgericht in 1888. De teckel maakte zijn intrede in Groot-Brittannië dankzij Prins Albert. Het was in de 19e eeuw erg populair in Engeland en de Verenigde Staten. De miniatuurteckel werd gebruikt in plaats van fretten om konijnen uit hun holen te verjagen.

De belangrijkste gezondheidsproblemen van de teckel houden verband met zijn silhouet; hij is vatbaar voor hernia's. Bepaalde hartziekten komen ook relatief vaak voor bij dit ras. Net als veel andere rassen kan het worden beïnvloed door bepaalde erfelijke oogaandoeningen; honden moeten worden getest voordat ze worden gefokt.

Deze hond moet minimaal een half uur per dag bewegen. Voordat u hem in het wild vrijlaat, moet u controleren of hij op de terugroepactie reageert, omdat zijn jachtinstinct hem ertoe kan brengen een spoor of prooi te volgen. Bedenk dat de teckel gefokt is om ondergronds te gaan; hij kan onder elk type hek graven. Controleer daarom of de jouwe er resistent tegen is!

Zeer kleine honden hebben een snelle stofwisseling: ze verbranden veel energie en hun kleine maag dwingt hen om vaak en in kleine hoeveelheden te eten. Een voeding voor zeer kleine honden moet alle essentiële voedingsstoffen in de juiste hoeveelheden bevatten en de grootte van de brokjes moet aangepast zijn aan die van de kaken. Het stimuleren van kauwen verbetert ook de spijsvertering.

De ruwharige teckel moet twee tot drie keer per jaar geschoren worden. Het haar op zijn hoofd moet minstens één keer per week worden gekamd en van tijd tot tijd worden ingekort. Vachtonderhoud kunt u het beste overlaten aan een ervaren trimmer; anders kunt u de fokker vragen om u te laten zien hoe u dit moet doen. Het haar moet geplukt/geplukt zijn en niet geknipt. Een snee zou de textuur van de vacht beschadigen.

Hoewel bekend is dat veel honden sociaal zijn met kinderen, moeten zowel honden als kinderen leren elkaar te begrijpen, elkaar te respecteren en elkaar geen pijn te doen. Honden en jonge kinderen mogen sowieso niet alleen gelaten worden en volwassenen moeten toezicht houden op al hun interacties.