De nova scotia duck tolling retriever is een middelgrote, actieve hond met een kenmerkende langharige staart en poten met zwemvliezen. De kleur van de vacht kan alle tinten rood of oranje zijn en de langere haren onder de staart zijn vaak lichter. Soms hebben ze witte vlekken op de punt van de staart, de voeten en borst. Een volwassen mannetje is 48-51 cm hoog en een volwassen vrouwtje 45-48 cm. Ze wegen ongeveer 17-23 kg.
Land van herkomst: Canada
De Nova Scotia Retriever werd in het begin van de 20e eeuw gefokt om watervogels (eenden en andere wilde watervogels) aan te trekken en terug te halen. Het zou voortkomen uit een reeks kruisingen tussen Golden Retrievers, Labradors, Chesapeake Bay Retrievers en Flat Coated Retrievers. Het kan ook genen hebben van de Cocker Spaniel, Ierse Setter, Border Collie en zelfs een spitz-variëteit of twee. De Nova Scotia Retriever wordt soms eenvoudigweg “Nova Scotia” genoemd.
Zoals veel rassen kan de Nova Scotia Retriever erfelijke oogaandoeningen en heup- en elleboogdysplasie hebben (pijnlijke gewrichtsaandoeningen die de mobiliteit kunnen verstoren). Daarom is het belangrijk om de ogen en heupen van honden te laten onderzoeken voordat ze gaan fokken.
De volwassen Nova Scotia Retriever heeft voldoende beweging nodig en moet actief blijven. Alles wat hem in staat stelt het water in te gaan en voorwerpen op te halen, is ideaal voor deze hond.
Uw hond moet een qua voedingswaarde uitgebalanceerd dieet krijgen. Er moet altijd vers water beschikbaar zijn. Het is belangrijk om regelmatig te controleren of uw lichamelijke conditie ideaal blijft. Geef hem minstens twee maaltijden per dag, volgens de aanbevelingen van de voedselfabrikant.
De Nova Scotia heeft een waterdichte, halflange vacht, gecombineerd met een dichte, zachte ondervacht. De vacht moet regelmatig worden geborsteld (ongeveer twee keer per week). Tijdens de ruiperiode heeft de vacht echter meer onderhoud nodig. Langere haren op de benen en oren moeten van tijd tot tijd worden verzorgd.
Hoewel bekend is dat veel honden sociaal zijn met kinderen, moeten zowel honden als kinderen leren elkaar te begrijpen, elkaar te respecteren en elkaar geen pijn te doen. Honden en jonge kinderen mogen sowieso niet alleen gelaten worden en volwassenen moeten toezicht houden op al hun interacties.
