Maremma

Dit is een grote, stevige, gespierde hond met een ruwe vacht die bestaat uit een witte bovenvacht en een dichte, beschermende ondervacht. Zijn kop is breed tussen de oren en hij heeft een spitse snuit. De oren zijn klein en zitten hoog op zijn kop. Een volwassen reu is 65-73 cm hoog en weegt 35-45 kg, een volwassen teef is 60-68 cm hoog en weegt 30-40 kg.

Twee Maremma-herdershonden rusten uit op het gazon

Wat u moet weten :

Hond die geschikt is voor baasjes met ervaring
Uitgebreide training nodig
Gaat graag actief wandelen
Gaat graag een uur per dag wandelen

Heel grote hond
Hevige kwijl
Moet dagelijks verzorgd worden
Geen hypoallergeen ras nodig

Kletsende en vocale hond
Waakhond. Blaft, verwittigt en beschermt fysiek.
Moet misschien getraind worden om met andere dieren samen te wonen.
Moet misschien getraind worden om met kinderen samen te wonen.

Vorige Volgende

1 of 1

Persoonlijkheid

De Maremma-herder houdt het meest van werken en het verzorgen van kuddes. Hij is loyaal aan zijn meester en gehecht aan zijn kudde, maar hardnekkig tegenover indringers. Daarom is de Maremma Herder ook een goede waakhond en wordt hij vaak voor dit doel gebruikt. Het is essentieel om hem vanaf jonge leeftijd te socialiseren, omdat deze grote en sterke hond een gevaar kan vormen als hij niet gewend is aan het gezelschap van kinderen of kleinere huisdieren.

Vorige Volgende

1 of 1

Oorsprong

Het bestaan van de Maremma-herder wordt gerapporteerd door oude Italiaanse schrijvers en in de kerk van Santa Maria in Florence toont een 13e-eeuws schilderij een exemplaar van dit ras. Het ras stamt af van herdershonden uit het oosten, waardoor in verschillende regio's van Europa verschillende rassen ontstonden (de Hongaarse Kuvasz, de Pyreneeën, enz.). In Italië vormden de kortharige Maremma-herder en de langharige Abruzzo-herder in de jaren 1860 één ras, vanwege de seizoensgebonden transhumance van de kuddes. Tegenwoordig is de Maremma Herder nog steeds de populairste en meest voorkomende herdershond in Italië. Er wordt gezegd dat deze moedige hond wolven, beren en menselijke roofdieren kan afweren.

De Maremma-herdershond heeft over het algemeen een goede gezondheid, maar kan, net als veel andere rassen, erfelijke oogaandoeningen of heupdysplasie vertonen (die de mobiliteit kunnen verstoren). Daarom is het belangrijk om de ogen en heupen van honden te laten onderzoeken voordat ze gaan fokken.

De Maremma Herder heeft veel beweging nodig (meer dan twee uur per dag voor een gezonde volwassene). Dit ras is gewend kuddes te hoeden en dankzij zijn uithoudingsvermogen kan hij een hele dag onafgebroken werken. Het is moeilijk om een Maremma-herdershond te stimuleren als deze niet als werkhond wordt gebruikt.

Honden van grote rassen, met een gezonde eetlust, hebben andere voedingsbehoeften dan honden van kleine rassen, vooral wat betreft mineralen en vitamines. De Maremma-herdershond is gevoelig voor maagdilatatie-torsie; Om het risico te beperken, geef hem lichte en frequente maaltijden.

Hun dichte, zware vacht vereist veel onderhoud. Borstel en kam uw Maremma-herdershond meerdere keren per week grondig, anders raakt het haar in de war en wordt uw hond vatbaar voor huidaandoeningen. Inspecteer ook de kussentjes en knip indien nodig het haar tussen de vingers.

Hoewel bekend is dat veel honden sociaal zijn met kinderen, moeten zowel honden als kinderen leren elkaar te begrijpen, elkaar te respecteren en elkaar geen pijn te doen. Honden en jonge kinderen mogen sowieso niet alleen gelaten worden en volwassenen moeten toezicht houden op al hun interacties.