Het komt niet veel voor, maar honden kunnen een epileptische aanval krijgen. Zo’n aanval kan verscheidene oorzaken hebben, zoals de inname van een giftige stof of een onderliggende lichamelijke aandoening. Als er een aanwijsbare oorzaak is, spreekt men van secundaire epilepsie. Pas als er geen aanwijsbare oorzaak gevonden wordt en de hond herhaaldelijk dergelijke aanvallen heeft, kan je dierenarts de diagnose primaire epilepsie stellen; dat is dan de eigenlijke epilepsie zoals we die van bij mensen kennen. Deze pagina zal je meer inzicht geven in epileptische aanvallen bij honden en wat je kan doen als je hond er een heeft.
Een epileptische aanval wordt uitgelokt door abnormale elektrische activiteit in de hersenen, waardoor men de controle over het lichaam verliest. Dat is bij honden net hetzelfde.
Een epileptische aanval van je hond kan akelig om te zien zijn, maar het is belangrijk dat jij als baasje weet hoe je moet reageren en wanneer je contact moet opnemen met je dierenarts. Hier lees je alles wat je moet weten over epilepsie bij honden, de mogelijke uitlokkende factoren en de misverstanden die er nog rond heersen.
Waarop je moet letten bij een epileptische aanval van een hond
Eenvoudig gezegd wordt een epileptische aanval bij de hond veroorzaakt door abnormale pieken van elektrische activiteit in de hersenen, met stuiptrekkingen, schokken en soms bewustzijnsverlies tot gevolg.
Ook als je het nog nooit eerder gezien hebt, zal het op het moment zelf waarschijnlijk duidelijk zijn dat je hond een epileptische aanval heeft. Je hond zal zich heel abnormaal gedragen en de aanval zelf kan er redelijk eng uitzien. Het belangrijkste wat jij moet doen, is kalm blijven en beslissen wat jouw volgende stap zal zijn.
Voor de aanval
Hoewel een epileptische aanval moeilijk te voorspellen is, zijn er toch een aantal tekenen die een aanval voorafgaan waarop je kan letten. Kort voor een epileptische aanval kan je hond:
- Zich ongewoon gedragen, zoals aandacht vragen of zenuwachtig lijken.
- Blijk geven van rusteloosheid.
- Kwijlen.
- Jammeren.
Tijdens de aanval
De eigenlijke aanval kan van enkele seconden tot vijf minuten duren of soms ook langer. Je kan niets doen om de aanval te voorkomen. Het enige wat jij kan doen, is het je huisdier zo comfortabel mogelijk maken en zorgen dat hij zich niet bezeert. Een epileptische aanval kan gepaard gaan met de volgende symptomen:
- Bewustzijnsverlies.
- Stuiptrekkingen.
- Vooral in de benen.
- ‘Watertrappelen’.
- Kwijlen.
- Verlies van urine of ontlasting.
- Schuimbekken.
Uitlokkende factoren voor een epileptische aanval bij de hond
Als je hond al verscheidene toevallen heeft gehad, zou primaire epilepsie gediagnosticeerd kunnen worden. Hondenepilepsie is een erfelijke aandoening en de meest voorkomende oorzaak van herhaalde toevallen. De diagnose primaire epilepsie wordt pas gesteld als er geen andere aanwijsbare oorzaak van de aanvallen gevonden wordt. Hoe het komt dat de ene hond wel last heeft van primaire epilepsie en de andere niet, is onbekend. De toeval van je hond hoeft niet te wijzen op primaire epilepsie. Hij kan ook toe te schrijven zijn aan een andere onderliggende aandoening. In dat geval spreekt men van secundaire epilepsie. Mogelijke onderliggende oorzaken zijn:
- Leverziekte.
- Hersentumor.
- Nierfalen.
- Zeer laag of hoog bloedsuikergehalte.
Het komt wel eens voor dat een hond één keer een toeval heeft en daarna nooit meer. Mogelijke uitlokkende factoren voor een eenmalige epileptische aanval bij de hond zijn:
- Fysiek trauma.
- Inname van een giftige stof.
- Beroerte.
Soms valt de oorzaak niet te achterhalen. Maar of je hond nu één of meer toevallen heeft gehad, het is van essentieel belang dat hij onderzocht wordt door de dierenarts.
Soorten epileptische aanvallen bij honden
Epileptische aanvallen bij honden worden geclassificeerd in vier verschillende categorieën:
Omgaan met een epileptische aanval bij je hond
Als je hond een epileptische aanval heeft, is het eerste wat jij moet doen, kalm blijven. Dan zal je je huisdier veel beter kunnen helpen. Als je hond zich bevindt in de buurt van iets waartegen hij zich zou kunnen stoten, zoals de trap, verleg hem dan zachtjes.
Probeer je hond koel te houden. Zet misschien een ventilator aan. Als je je hond wilt troosten, praat er dan kalm tegen. Bel je dierenarts zodra de epileptische aanval gedaan is.
Als de epileptische aanval langer duurt dan vijf minuten of je hond bewusteloos blijft en verscheidene epileptische aanvallen na elkaar heeft, wacht dan niet tot het gedaan is, maar bel onmiddellijk naar je dierenarts. Hij kan je zeggen wat je moet doen. Misschien wil hij dat je met je hond naar de praktijk komt, zodat hij testen kan doen en medicatie kan toedienen.
Misverstanden rond epilepsie bij honden
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is er geen gevaar dat je hond zijn tong inslikt tijdens een epileptische aanval. Ga niet met je vingers in zijn mond tijdens een epileptische aanval, want je zou lelijk gebeten kunnen worden.
Doorgaans heeft de hond geen pijn tijdens een epileptische aanval. Verwondingen doen zich alleen voor als de hond iets raakt tijdens de aanval. Daarom is het een goed idee ervoor te zorgen dat er niets in de buurt is waaraan je hond zich kan bezeren.
Dat was het. Hopelijk ben je nu wat beter geïnformeerd over epileptische aanvallen bij honden. Als je nog vragen hierover hebt, raden we je aan om contact op te nemen met je dierenarts’ Wil je nog meer te weten komen over symptomen van aandoeningen bij honden? Lees dan nu ons artikel over reanimatie bij honden.
Ontdek al onze merken voor honden:
